وبلاگ افشار محبی

خودمان را به زور عادت می‌دهیم که عادت نکنیم. به Browserها عادت نکنیم و هر وقت لازم شد از Firefox به Chrome سویچ کنیم. به OSها عادت نکنیم و از ویندوز به لینوکس و از لینوکس به ویندوز مهاجرت کنیم. حتی اگر لازم شد روزها با لینوکس و شب‌ها با ویندوز کار کنیم. به IDEها عادت نکنیم، یک وقت‌هایی از Visual Studio full version و یک وقت‌هایی از Sublime و VS Code و بعضی وقت‌ها هم از Notepad استفاده کنیم. به پلتفرم‌ها عادت نکنیم، بعضی وقت‌ها با ASP.NET توسعه بدهیم و بعضی وقت‌ها با ASP.NET Core و بعضی وقت‌های دیگر با جانگو و ریلز و حتی اسکالا.

به آدم‌ها عادت نکنیم، امروز با این دوست باشیم و دل نبندیم و فردا روزی که این دوستمون ویزای Permanent Resident دستش رسید و ارتباطمون محدود شد به فقط اینترنت، دوست دیگه‌ای پیدا کنیم. به شرکت‌ها عادت نکنیم، امروز در شرکت «نرم‌افزار گستران» باشیم و فردا به شرکت «برنامه نویسان قرن ۲۱» برویم چون که خود شرکت‌ها هم مدام در حال عادت نکردن هستند. به مشتری‌ها عادت نکنیم.امروز با مشتری «الف» کار کنیم و فردا که «الف» حوزه کاری‌اش را عوض کرد و به صنف واردات/صادرات رفت به دنبال مشتری جدیدی بگردیم که ایده استارتاپی‌اش خواب آرام را ازش گرفته.

عادت نکنیم به هزار چیز خوب و بد دیگر. درست است که زور زدن به عادت نکردن باعث می‌شود که آرامش روحی از دست برود. ولی خوب هر چه که به این دنیا نگاه می‌کنم می‌بینم که این دنیا، دنیای عادت نکردن است، دنیای تغییر دائم است. هیچ می‌دانستید که چند سال قبل (دقیقاً سیصد میلیون سال قبل) بخش‌های مختلف ایران امروزی جزیی از قاره‌های دیگر بودند و هزاران کیلومتر از هم فاصله داشتند و تهران بندری در ساحل اقیانوس بوده و اصفهان و شیراز پنج هزار کیلومتر با هم فاصله داشتند؟ می‌بینید که حتی وضعیت جغرافیایی هم مدام در حال تغییر است. بنا به همین موضوع است که عادت نکردن هارمونی بیشتری با جهان اطراف ما دارد هر چند که سخت باشد. شاید در همین راستا باشد که چارلز داروین دوست عزیز و شجاعمان می‌گوید It is not the strongest of the species that survive, nor the most intelligent, but the one most responsive to change.

حالا که این همه راجع به تغییر فکر کردید، شما را به نژاد و مذهب‌تان قسم می‌دهم که اگر در کار توسعه نرم‌افزار و IT و به طور کلی تکنولوژی هستید کمی challenge برای خودتان درست کنید و چیزهای جدید را امتحان کنید. خصوصاً اگر اهل ویندوز و دات‌نت هستید کمی هم تلاش کنید تا لینوکس، جانگو، ریلز، نود و حتی php و جاوا یاد بگیرید. آماده تغییر باشید در غیر این صورت غافل گیر می‌شوید. یک دفعه یک نفر پنیر شما را می‌دزد و اون وقت پشیمانی فایده‌ای ندارد. موتوا قبل ان تموتوا.

پینوشت ۱: دیشب هارد لپ‌تاپ ام به طور قطعی از کار افتاد و من در فکرم که فقط هاردش رو عوض کنم یا اینکه کلاً یک لپ تاپ جدید بخرم. خود لپ‌تاپ با اینکه spec خوبی داره و ظاهرش سالمه ولی پنج ساله که کار می‌کنه و به نوعی کهنه به حساب میاد.

پینوشت ۲: در طول یکی دو سال اخیر با تعداد قابل توجهی آدم و گروه مختلف صحبت کردم که مزایای استفاده از پلتفرم‌های سبک‌تر و به روز تر در توسعه نرم‌افزار را قبول دارند ولی ترس از کمبود برنامه‌نویس در پلتفرم مورد نظر آن‌ها را مجبور کرده در همان دات‌نت (یک زمانی دلفی و VB6 و فاکس پرو) بمانند و هیچ تغییری در پلتفرم جاری ندهند. جالبه که همین برنامه‌نویس‌های «غیر قابل تغییر» مدعی ایران خودرو و سایپا می‌شوند که چرا پنجاه ساله که فقط پیکان و پژو و پراید تولید می‌کنند.