وبلاگ افشار محبی

موسسه اطلاع‌رسانی مهندسی پزشکی پرشیا شبکه  که به اختصار پرشیا شبکه (PersiaBME) نامیده می‌شود نام شرکتی است که کم و بیش یک سال در آنجا کار کرده‌ام و حالا که همکاری تمام وقتم با پرشیا شبکه قطع شده است وقت آن رسیده است که مروری داشته باشم بر این یک سال.

عمده فعالیت پرشیا شبکه همان طور که می‌توان از اسمش حدس زد در حوزه شرکت‌ها و موسسات تجهیزات پزشکی است. اما این همه ماجرا نیست. پرشیا شبکه روی طیف متنوعی از نرم‌افزارهای تحت وب غیر پزشکی از جمله هتل‌داری، انتشارات و… هم کار می‌کند.

همیشه با فکر کردن به پرشیا شبکه اولین چیزی که به ذهنم خطور می‌کند نظم آهنین و مشتری مداری کم نظیری است که در آنجا دیده‌ام. بنده یک و ماه نیم قبل از شروع کار در پرشیا شبکه پیش‌نویس قرارداد کاری‌ام را دیده و راجع به تمام مسائل کاری، مالی و بیمه‌ای هم صحبت کرده بودم. دو هفته قبل از شروع به کار، قرارداد امضا شده داشتم و در تمام طول مدت همکاری هم هیچ چیزی خارج از توافقات انجام گرفته اتفاق نیفتاد. اولین روز کار در پرشیا شبکه میز و کامپیوتر ثابت بنده کاملاً آماده بود و یک پوشه حاوی تمام اطلاعات مورد نیاز از جمله IPها، Passwordها و دیگر اطلاعات مورد نیاز روی میزم قرار داشت.

یکی دیگر از مزایای مهم پرشیا شبکه امکان بهره‌برداری از فناوری‌ها و روش‌های روز تولید نرم‌افزار است. همین قدر اشاره کنم که از کلیه امکانات TFS 2010 از جمله build اتوماتیک، continuous integration و work item management بر اساس اسکرام به طور کامل استفاده می‌شود و تقریباً بیشتر جاها از NHibernate استفاده شده است.

به عنوان آخرین آیتم از فهرست خوبی‌ها باید اشاره‌ای هم داشته باشم به قابلیت کار از راه دور و نیاز خیلی کم به ارتباط چهره به چهره. این روش کار برای من در یک سری موارد بسیار مفید و با ارزش بوده.

از آنجا که هیچ چیزی در این دنیا کامل نیست و به همراه هر خوبی، بدی هم وجود دارد به دو تا از مشکلاتی که به زعم من در پرشیا شبکه وجود داشت اشاره می‌کنم. اول، ترجیح خلاقیت و روش‌های ابداعی بر رعایت اصول مهندسی نرم‌افزار در بعضی موارد خاص. دوم ساختار هرمی یا کاریزماتیک موجود در تیم. به این معنی که دو یا سه نفر در راس تیم قرار دارند که همه تصمیم‌گیری‌ها و جهت‌گیری‌ها به عهده آنهاست. این راس به همه مسائل فنی تسلط کامل دارد (اقلاً فرضاً) و مسئول پاسخ‌گویی به تمام سوالات فنی تیم است. بقیه اعضای تیم (غیر راس) معمولاً یا مهارت کافی در تولید ندارند یا اعتماد کافی به آنها وجود ندارد یا این که اجازه تصمیم‌گیری و اعمال نظر ندارند.

با همه خوبی‌ها و بدی‌ها، به پرشیا شبکه بدرود می‌گویم. به پرشیا شبکه‌ای که با داشتن کمترین رانت (تا آنجا که من می‌دانم) همیشه به فکر کسب رضایت مشتری‌هایش بوده است. بدرود!

پ.ن. ۱: فکر می‌کنم پرشیا شبکه هنوز هم در حال جذب نیروی جدید برنامه‌نویس باشد. لطفاً رزومه‌هایتان را به آدرس info atsign persiabme dot com بفرستید. جهت کسب اطلاعات بیشتر به اینجا مراجعه کنید.

پ. ن. ۲: از بقیه همکاران و دوستان نرم‌افزاری دعوت می‌کنم در وبلاگ‌هایشان راجع به شرکت‌هایی که در آنجا کار کرده یا می‌کنند، بدون داشتن حب و بغض، بنویسند. این طوری اولاً راهنمایی برای دیگر همکاران جویای کار تهیه شده و ثانیاً قدر خوبی‌های احتمالی شرکت و تیم‌ها هم دانسته شده است.