وبلاگ افشار محبی

بارها و بارها راجع به فرایند مصاحبه و استخدام در شرکت های نرم افزاری فکر کرده ام. همیشه سعی کرده‌ام آن را از زوایای مختلف بسنجم و سعی کنم توجیهی برای بخش‌های مختلف آن پیدا کنم. گهگاه هم راجع به آن نوشته ام. فرایند استخدام در تعداد قابل توجهی از شرکت ها برای من قابل درک نیست. نمی‌فهمم چرا بعضی اقدامات به‌خصوص انجام می‌شود و بعضی اقدامات دیگر نه. بعضی وقت‌ها حس می‌کنم بعضی آگهی ها fake هستند و هدف اصلی آگهی دهنده، استخدام افراد نبوده است.

سایت کاریابی جابینجا یک قسمت پر استفاده‌ای دارد به نام درخواست های من. کاربر در این قسمت می‌تواند فهرست موقعیت های شغلی که برای آن‌ها درخواست استخدام فرستاده و رزومه داده را ببیند. در این قسمت وضعیت هر کدام از درخواست ها معلوم است. یک درخواست می‌تواند دیده شده باشد یا هنوز دیده نشده باشد. در انتظار تعیین وضعیت باشد یا اینکه رد شده باشد. شما به عنوان نمونه چند تا درخواست استخدام بفرستید و بعد از چند روز قسمت درخواست های من را چک کنید. به فرض بدون ایراد بودن این feature سایت جابینجا در کمال تعجب خواهید دید که بعضی رزومه ها اصلاً دیده نمی شود. از آن‌ها هم که دیده می‌شوند بعضی از آن‌ها مدت‌ها منتظر می‌مانند تا تعیین وضعیت شوند. این چه معنی می‌تواند داشته باشد. یعنی اون کسی که آگهی استخدام می‌دهد در سایت جابینجا که اتفاقاً رایگان هم نیست، تا یکی دو هفته بعد از آگهی فرصت نمی‌کند که رزومه های رسیده را چک کند؟ وقت چک می‌کند نمی‌خواهد بررسی کند که آیا آن رزومه به درد بخور است یا نه؟ شاید هم آگهی استخدام می‌دهند که شرکت را معروف کنند یا چی؟

یک بار برای یکی از کارهای سایت ایران تلنت اقدام کردم. پروفایلم در سایت ایران تلنت به طور کامل پر شده بود. رزومه هم الصاق کرده بودم. وقتی که برای مصاحبه حضوری مراجعه کردم دیدم که رزومه اصلی که یک فایل PDF بود در دست تیم مصاحبه کننده نبود. پروفایل ایران تلنت امکانات زیادی ندارد در حدی که نمی‌شود همه سوابق کاری را در آن گنجاند. بود و نبود فایل رزومه در دست مصاحبه کننده تفاوت خیلی زیادی ایجاد می کند. از مصاحبه کننده راجع به فایل رزومه پرسیدم. دیدم که اصلاً تلاش نکرده اند آن را دریافت‌کننده اند. با پر رویی ایمیل او را گرفتم و خودم بعداً فایل رزومه را برایش ارسال کردم. سؤال اینجاست که شرکتی که اقلاً 500 هزار تومان بابت درج آگهی در ایران تلنت هزینه کرده و زمان و انرژی گذاشته برای برگزاری جلسات مصاحبه، چرا از حداکثر توانش استفاده نکرده برای به دست آوردن اطلاعات هر چه بیشتر راجع به کاندیدای استخدامی. چرا از سایت ایران تلنت رزومه من را نخواسته یا چرا به خودم تلفن نزده که فایل رزومه ام را برایشان ایمیل کنم؟

در استخدام های دولتی شنیده‌ام که آگهی استخدام سرکاری وجود دارد. به این ترتیب که آگهی استخدام می زنند، 200 نفر رزومه می‌دهند و در امتحان استخدامی و مصاحبه شرکت می‌کنند و آخر سر فردی انتخاب می‌شود که از قبل برای این کار در نظر گرفته شده بود. یعنی 199 نفر فقط پوششی بوده‌اند برای اینکه استخدام این یک نفر قانونی جلوه کند. اما باور نمی‌کنم که در شرکت های خصوصی و برای موقعیت شغلی توسعه‌دهنده نرم‌افزار هم چنین موضوعی وجود داشته باشد.

شنیده‌ام بعضی شرکت های خصوصی بزرگ و بعضا خصولتی ها، استخدام ها و مصاحبه‌های صوری راه می‌اندازند و از برنامه نویسان هایشان به عنوان مصاحبه کننده استفاده می‌کنند تا از یک طرف توانایی‌های فنی برنامه نویسان خودشان را بسنجد و از طرف دیگر باعث ارتقای مهارت های مصاحبه گری نیروهای خودشان بشوند بدون آنکه واقعاً استخدامی در کار باشد.

بعضی شرکت ها هم که خودم با چشم‌های خودم دیده‌ام استخدام صوری راه می‌اندازد تا از دیگر شرکت ها جاسوسی کنند یا اینکه خودشان را از لحاظ تکنولوژیکی ارتقا دهند. حدود سال 1385 برای یک مصاحبه کاری در شرکتی در خیابان ولیعصر خیابان عبده مراجعه کردم. دیدم مصاحبه کننده به طرز تابلویی تمام تمرکزش را گذاشته که از شرکت قبلی‌ام، محصولات و مشتری هاش اطلاعات جمع کند. نه از مهارت هام پرسیدند نه از علایقم.

خیلی وقت پیش ها در شرکتی کار می‌کردم که اونها هم نوعی جاسوسی شرکتی انجام می دادند. یک بار پروژه ای داشتیم که بخشی از آن به GIS مربوط بود در حالی که اطلاعات شرکت راجع به این موضوع کافی نبود. شرکت با یک سری اطلاعات دروغین خودش را به عنوان یک مشتری راه حل‌های GIS جا زد و از یکی دو تا شرکت هایی که آن زمان Solution های GIS داشتند به طور صوری خواست که محصولاتشان را بخرد. آن بدبخت ها هم راه افتادند آمدند شرکت ما و دموی کارها و محصولاتش را ارائه دادند. من هم شده بودم مسئول جمع آوری اطلاعات راجع به Solution های GIS در آن جلسه البته تحت عنوان دروغین کارشناس IT سازمان.