شاید اصولاً یکی از دلایلی که برنامهنویسها بعد از چند سال شغلشان را عوض میکنند یا به مهاجرت تن میدهند همین باشد. باور کنید رسیدن به احساس «عدم قدرت جذب فنی» توسط شرکتها ناشی از اعتماد به نفس کاذب، غرور یا خود برتر بینی شخص برنامهنویس نیست. چون رسیدن به این احساس پیشامد خیلی راحتی محسوب میشود.
تصور کنید یک چیز خاص مثل Socket Programming، برنامهنویسی به زبان Python، استفاده تمام عیار از سری ابزارهای ALM مثل TFS یا git/TeamCity، اسکرام، TDD یا حتی مدیریت اصولی یک تیم استاندارد برنامهنویسی را خیلی خوب بلد هستید. فکر میکنید چند نفر باشند که به یکی دو تا از موارد بالا به طور کامل نیاز داشته باشند؟ بیشتر شرکتهای ایرانی فقط به مقدار کم یا متوسطی از هر کدام از این مهارتها نیاز دارند. نتیجتاً هر چقدر هم که شرکتتان را عوض کنید باز هم در محیطی قرار خواهید داشت که قدرت جذب فنی کامل شما را نداشته و مدام کارهای معمولی از شما خواهد خواست.
