گاهی اوقات اضافه کردن یک feature خاص به برنامه نیازمند بررسی‌های خیلی زیادی است که به غیر از دو سه مورد اصلی آن که به راحتی قابل تشخیص و بررسی هستند، در باقی موارد شامل موضوعات خیلی جزیی هستند که هم خیلی کم اهمیت هستند و هم پیدا کردن و بررسی آنها خیلی وقت گیر و کلافه کننده است. متاسفانه در این جور موارد هم مشتری یا حتی کادر شرکت هم اصرار دارند کلیه مسائل احتمالی به طور تحلیل و بررسی شده، اشکالات احتمالی مشخص گردیده و سپس اقدام شود.
در این طور موارد اگر فرد برنامه‌نویس آن قدر وقت و حوصله نداشته که همه این موارد را بررسی کرده و ضمناً معتقد باشد که feature مورد نظر چندان هم اثر بدی رو کلیت سیستم ندارد و می‌توان موارد جزیی به وجود آمده را بلافاصله رفع و رجوع کرد آن وقت می‌توان از یک روش انقلابی استفاده کرد. من اسم این روش را «تزریق انقلابی» گذاشته‌ام. به این معنی که ابتدا موارد اصلی بررسی شده و سپس feature مذکور بدون آن که توجه کسی (مشتری/کاربر/کارفرما/مدیر پروژه/…) به آن جلب شود به سیستم تزریق (اضافه) گردد. البته مدتی هم باید گوش به زنگ مشتری ماند تا هر گونه ایراد و اشکال احتمالی سریعاً برطرف گردد.
