وبلاگ افشار محبی

از مشکلات دیگر این موضوع که حتی در درون شرکت‌ها هم وجود دارد نداشتن ادبیات مشترک است. متاسفانه معمولاً کارفرماها، مدیر پروژه‌ها، کارمندان شرکت و خصوصاً نیروهای بیرون شرکتی هر کدام ادبیات خاص خودشان را دارند.

به عنوان مثال: کارفرما منظورش از Component یک چیز است ولی برنامه‌نویسان شرکت برداشت دیگری از Component دارند. مدیر پروژه منظورش از تست، Integration Test است در حالی که منظور برنامه‌نویس Unit Test است. کارمند داخل شرکتی تفاوت زیادی بین Bug و Feature قائل نمی‌شود در حالی که این دو برای نیروی بیرون شرکتی تفاوت زیادی با هم دارند.

این مشکل از آنجا تشدید می‌شود که عمده‌ی تصمیم گیرندگان اصلی شرکت‌ها، فارغ التحصیلان غیر رشته‌ی نرم‌افزار هستند و به همین دلیل برداشت‌های واقعاً متفاوتی از مفاهیم توسعه‌ی نرم‌افزار دارند.

به هر حال نبود ادبیات مشترک هم ترس طرفین را نسبت به کار با یکدیگر زیاد می‌کند، هم دوباره کاری را زیاد می‌کند و هم هزینه‌ی کار را بالا می‌برد.

توجه:
این نوشته جز سری نوشته‌های «برون سپاری خدمات تخصصی» می‌باشد.