نرم‌افزار از دید مردم عادی چیز پیچیده‌ای است. مردم عادی حتی از ویندوز و شبکه هم درست و حسابی سر در نمی‌آورند. همین موضوع وسوسه زیادی را در دست اندرکاران کار نرم‌افزار ایجاد می‌کند تا گاهی اوقات کمی غیر شفاف و خود محور عمل کنند. از طرفی بورکراسی، ضعف و کندی اجرای قوانین در ایران باعث میشود اگر کسی حقش ضایع شد نتواند به راحتی از طریق قانون حقش را پس بگیرد.
مجموع این شرایط باعث میشود وقتی اداره یا سازمانی درگیر استفاده از یک نرم‌افزار شد نتواند به این راحتی‌ها دست از آن بردارد یا آن را عوض کند حتی اگر آن نرم‌افزار هزینه‌های زیادی را به آن تحمیل کند و بازدهی خیلی کمی داشته باشد. به قول معروف وقتی سازمانی آلوده یک نرم‌افزار شد مجبور است تا ته قصه برود حتی اگر هر روز چیز مرخرف‌تری از روز قبل تحویل بگیرد.
این طور مسائل هم باعث میشود سازمان‌ها و افراد دید چندان مثبتی نسبت به کار نرم‌افزار نداشته باشند و هم باعث میشود رقابت در بین شرکت‌های نرم‌افزاری کمی کثیف شود.
Comments
متاسفانه حرف شما عین حقیقت است
خیلی جاها این مساله را شاهد بودم و باعث شده طرف نسبت به نرم افزار دید بدی داشته باشه و از همه بدتر ایینجور کارها ، باعث خراب شدن کار شرکتهایی می شود که می خواهند کار اصولی و درست انجام دهند به نظر من مافیا بازی و کثافت کاری در همه کارها هست.
افشار عزيز
با نظر شما كاملا موافقم
متاسفانه اين وضعيت موجب شده تا نرم افزار به عنوان يكي از اركان "دكوراسيون اداري" در سازمان ها مورد توجه باشد و به عنوان "كالاي لوكس" بر روي ميز كار به كار رود و كارآئي آن در نظر گرفته نشود
این مسئله باعث شده که هم نرم افزارهایی با کیفیت خیلی پایین عرضه بشه و هم ارزشی برای مهندسین نرم افزار و نرم افزاری ها نمونه.
من خودم شرکت های نرم افزاری رو دیدم که ساده ترین مسائل رو تو ساخت نرم افزارهاشون رعایت نمی کنند و نرم افزارهای بسیار مزخرفی رو چندین میلیون به فروش می رسونن…
این غبطه خوردن به خارجی ها من نمیدانم تا کی باید برای ما ادامه داشته باشد.
در هر صورت امیدوارم زیاد طول نکشد. در همه جای دنیا تولید کننده باید اول مشتری را در محصول خود ببیند . این یعنی مخلص کلام.
دیدن مشتری یعنی :
1- کیفیت خوب تولید
2- قیمت مناسب
3- کارایی
4- کاربری مناسب
و ….
این موضوع در همه تولیدات صادق است و نرم افزار هم.
این بیانیه AGile که اینو بصورت خلاصه گفته .
http://omid-amirloo.persianblog.ir/post/11/