پیدا کردن محل کار عمومی: کتابخانه فرهنگسرای سرو

در ادامه جستجو برای پیدا کردن co-working space مناسب در تهران این بار به کتابخانه سرو در ضلع شمالی پارک ساعی رفتم. فضایی که تا قبل از این از اون بیشتر استفاده می‌کردم، کتابخانه فرهنگسرای IT است که متأسفانه به علت سر و صدای خیلی زیاد کلاس‌های آموزشی طبقه دوم و مهدکودک طبقه اول بعضی وقتا کار کردن در اون سخت میشه.

کتابخانه سرو بخشی از فرهنگسرای سرو واقع در منطقه ۶ شهرداری تهران و در ضلع شمالی پارک ساعی واقع شده و عملاً با فضای پارک ساعی که پارک خلوتی حساب میشه یکی هستش. کتابخانه دارای سه سالن مطالعه برای مردان است که روی هم حدود بیش از ۵۰ میز و ۱۰۰ نفر ظرفیت داره. به علت ساختار خاص پارک ساعی فعالیت‌های کتابخانه از بقیه فرهنگسرا جداست و کارهایی که در خود فرهنگسرا انجام میشه مزاحمتی برای کتابخانه ایجاد نمی‌کنه. به همین علت سالن مطالعه فضای ساکت، آرام و تمرکزی خیلی خوبی داره. از اونجا که سالن مطالعه فقط برای مطالعه در نظر گرفته شده و کارش از مخزن و فعالیت‌های کتابداری جداست هیچ نوع رفت و آمد اضافه‌ای هم به اون وجود نداره.

سالن مطالعه چشم انداز خوبی به فضای پارک ساعی داره و برای استراحت خیلی راحت میشه از فضای پارک استفاده کرد. یک کافی شاپ هم همونجا هست که برای خوردن قهوه و گذاشتن قرارهای کاری می‌تونه استفاده داشته باشه. نکته جالب سالن مطالعه اینه که یک فضای هر چند خیلی کوچک هم برای صرف ناهار در اون وجود داره که در روزهای سرد و بارانی نعمت بزرگی حساب میشه. ناگفته نمونه که در اونجا اینترنت ایرانسل هم خیلی خوب آنتن میده.

گفتم که کتابخانه سرو دارای فضای تمرکزی خیلی خوبیه ولی همین موضوع از یک زاویه دیگه باعث مشکل میشه. صحبت با تلفن در اونجا خیلی سخته. چون داخل سالن مطالعه نمیشه از تلفن استفاده کرد و برای بیرون اومدن باید از چند راه پله و راهرو رد بشی که باعث سختی کار میشه.

مشکل بعدی مربوط میشه به وضعیت صندلی‌ها. با اینکه بیشتر صندلی‌ها سالم هستند ولی چون تماماً چوبی هستند و از این هیچ نوع فومی در اونها استفاده نشده نشستن طولانی مدت روی اونها خیلی خسته‌کننده است.

مشکل سوم مربوط میشه به رفت و آمد. خیابان ولیعصر چند سالی هست که یک‌طرفه شده. از جنوب به شمال ماشین سواری می‌تونه بره ولی از شمال به جنوب فقط اتوبوس رو است. اتوبوس‌های شمال به جنوب خیلی دیر به دیر میان. گاهی اوقات باید ۱۵ دقیقه توی ایستگاه باشید تا اتوبوس بیاد تازه اون هم بیشتر وقتا پره و امکان سوار شدن نیست. این‌جور وقتاس که مجبورید به سمت خیابان وزرا پیاده روی کنید و از اونجا راهی به میدان آرژانتین یا میدان هفت تیر پیدا کنید.

پ.ن.۱: از دوست خوبم نوید کاشانی بابت معرفی این کتابخانه تشکر می‌کنم.

پ.ن.۲: از طریق جستجوی انگلیسی در سایت‌های خارجی با یک مرکز co working space در تهران آشنا شدم به اسم npsncenter که به علت دوری از مکان فعلی خیلی پیگیری نکردم. آدرس اونها حدود سید خندان هستش. ممکنه برای اونهایی که نزدیک حساب میشه مفید باشه.

پ.ن. ۳: فینوا یکی از مراکزی هستش که توی لیست بررسی من قرار دارند ولی علی الظاهر ظرفیتش تکمیل است.

پ.ن. 4: شش ماه بعد از این نوشته، یعنی بعد از شش ما استفاده از کتابخانه سرو تجربه ام را درباره استفاده از آن به عنوان فضای کار اشتراکی مکتوب کردم، لطفا اینجا را بخوانید.

فهرست مطالب سری «پیدا کردن محل کار عمومی»:

این مطلب مرتبط با کتابخانه سرو را هم بخوانید.

در انتها به عکس‌هایی از کتابخانه فرهنگ‌سرای سرو توجه کنید: