خیلی وقت پیش زمانی که درباره دانشمندان ایرانی دوران طلایی اسلام و ایران پس از اسلام مثل ابنسینا و رازی در کتابهای درسی میخواندم از خودم سؤال میکردم که چرا کتابهایی مثل قانون و الحاوی به جای آنکه به زبان فارسی باشند به زبان عربی هستند. آن زمان دبیرستانی بودم و حس بدی راجع به زبان عربی داشتم.
الان، سالها پس از آن دوران حس میکنم که بهتر بود به جای یاد گرفتن آن همه مشتق و انتگرال، وقت بیشتری برای یادگیری زبان انگلیسی به عنوان یک زبان بینالمللی می گذاشتیم. اصلاً حس میکنم که بهتر بود و بهتر هست که منابع کاری و درسی را مستقیماً به زبان انگلیسی یاد می گرفتیم. درست است که استفاده از یک زبان بیگانه حس خوشایندی برای آدم ایجاد نمیکند اما در عوض باعث میشود حجم و تنوع منابع یادگیری در دسترس به مقدار زیادی بیشتر شود. شما چند وبلاگ یا وب سایت معتبر برای مباحث توسعه نرمافزار به زبان فارسی می شناسید؟ تعداد آنها نسبت به منابع انگلیسی زبان چقدر است؟
من خودم از جمله کسانی بودم که سالها سعی کردم به جای کلمات انگلیسی، از معادل فارسی آنها استفاده کنم. همیشه عادت داشتم به جای مانیتور بگویم صفحه نمایش و به جای کیبورد بگویم صفحه کلید. درست مثل همین کاری که الان ویکی پدیا برای فارسی نویسی خالص انجام می دهد. اگر در یک متن فارسی به جای اعداد فارسی، اعداد انگلیسی میدیدم خونم به جوش می آمد. چه مجادله هایی که برای استفاده از نیم فاصله و پرهیز از ی نقطه دار عربی راه نینداخته بودم.
نمیدانم، شاید اثر نزدیک شدن به چهل سالگی است یا شاید هم مشاهده تفاوتهای بزرگ است که باعث شده به گذشته ها فکر کنم و بعضی چیزها که بعضا به خاطرشان تلاشهای زیادی هم کردهام را نادرست بشمرم. تأکید زیاد به زبان فارسی، وسواس در استفاده از آن و تلاش در ترجمه یا تولید محتوا به زبان فارسی هم از جمله همین چیزها است.
البته من خودم هیچ وقت از منابع مکتوب انگلیسی فرار نکرده ام. چه از وبلاگ ها و وب سایتها و فروم ها و چه از کتاب ها. اما خوب هیچ وقت هم منفعت کافی از پادکست ها یا ویدیوهای انگلیسی نبرده ام. همینطور در نوشتن به انگلیسی هم چندان فعال نبوده ام. فکر میکنم میانگین جامعه توسعه نرمافزار داخل کشور هم در وضعیت مشابهی باشند.
سایتهای آموزشی مثل Udacity و Khan Academy و Lynda را که میبینم حسرت میخورم به اینکه خیلی از توسعه دهندگان و برنامه نویسان داخل ایران به خاطر عدم تسلط کافی به زبان انگلیسی قادر نیستند از آنها استفاده لازم را ببرند. کسانی که انگلیسی شان ناقص است نمیتوانند به یک رادیوی انگلیسی زبان گوش بدهند یا یک شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان را ببینند. در نتیجه همیشه باید اخبار و اطلاعات را از منابع واسطه دریافت کنند.
باور کنید منشا بسیاری از اطلاعات و تکنولوژی های دنیای امروز، کشورهای انگلیسی زبان هستند. درست همانطور که زبان مسلط در دوره ابنسینا و رازی، عربی بود. هر چقدر که از عربی یا انگلیسی منتفر باشیم به ضرر خودمان کار کرده ایم. خودمان را از تعامل با دنیا و دریافت اطلاعات به روز محروم کرده ایم.
تک زبانه بودن ما به ما اجازه نمیدهد که به راحتی بتوانیم با یک مشتری یا کارفرما یا همکار انگلیسی زبان ارتباط مناسبی برقرار کنیم. نتیجه اینکه باید در فضای ایزوله خودمان زندگی کنیم و حتی در نبود تحریم ها هم نتوانیم با کشورهای مشابه خودمان رقابت موثری داشته باشیم. در نهایت هم نتوانیم با بازارهای اصلی توسعه نرمافزار مثل آمریکای شمالی و اروپای غربی داد و ستد داشته باشیم.
تک زبانی (فقط فارسی بلد بودن)، صنعت IT کشور را مجبور کرده که بخش قابل توجهی از منابع خودش را صرف فارسی سازی و راست به چپ نویسی کند. از برنامه نویس ها خصوصا آنها که در UI کار میکنند بپرسید تا حالا چند صد ساعت وقت صرف رفع مشکلات RTL کرده اند؟ از HTML و Winform بگیر تا IOS و Android؟ تا حالا چقدر فونت برای فارسی طراحی شده؟ چند تا Add-In و Plug-In برای فارسی نویسی در Photoshop و امثالهم نوشته شده؟ چند هزار نفر-ساعت هدر رفته تا مشکلات Search در حروف ی و ک برطرف شود؟
وضعیت غیر ممکنی است، ولی اگر هم Developer ها و هم مردم، زبان انگلیسی را به عنوان زبان اول استفاده میکردند نیاز به مصرف کردن این همه انرژی در فارسی نویسی و راست به چپ نویسی در نرمافزارها و گجت ها نداشتیم. نیاز نبود این همه کتاب و کاتالوگ به فارسی ترجمه شوند، نیاز نبود این همه فیلم به فارسی دوبله شوند. و حتی شاید مردم دنیا شناخت بهتری از ما پیدا میکردند چون میتوانستند روزنامهها و فیلمها و وبلاگ های ما را به زبان انگلیسی بخوانند.
بدبختی فقط در زبان و خط نیست. مشکلات مشابهی هم در تقویم و روزهای کاری هفته داریم. جز معدود کشورهایی هستیم که تقویم میلادی، تقویم رسمی کشورمان نیست. جز محدود کشورهایی هستیم که به جای شنبه و یکشنبه، روزهای پنج شنبه و جمعه را تعطیل هستیم و فکر میکنم تنها کشوری هستیم که شنبه ها سر کار می رویم. این همه ایزوله بودن از دنیا برای هر چیز که خوب باشد برای اقتصادمان و روابطمان با بقیه دنیا اصلاً خوب نیست.
Comments
چیزی که فرمایش میکنید، حتی در هند هم پیاده نشده! اختلاف تقویم و روزهای هفته، به صورت کلی موافق هستم که در مباحث بینالمللی ایجاد اختلاف میکند، با این حال، لزومی ندارد برای همرنگ شدن با جماعت دیگر کشورها، مثل اونها باشیم.
مشخصا مسئله راست به چپ و زبان فارسی، اتفاقا من در بیشتر ویدیوها و برنامههای اموزشی مربوط به کشورهای دیگه،مثل چین، المان یا روسها متوجهشدم که زبان سیستم عامل و ابزارها همشکل زبان محلیاست.
البته قضیه RTL یه قضیه دیگه هستش. ولی به نظر من، به صورت کلی، درسته که باید دانش و اشنایی با زبان انگلیسی افزایش پیدا بکنه، با این حال، قضیه زبان ابزارها و به صورت کلی فراموش کردن زبان فارسی در محصولات چیز چندان دلپذیری نیست. حال اینکه همزمان، این انتظار ایجاد میشه که کارمند عزیزی که دیپلم را به زور اقا زاده بودن گرفته، لازم میشه که برای کار کردن با کارتابل مربوطه، انگلیسی یاد بگیره! :)) همین الان در بسیاری شرکتهای ایتی دارم میبینم به شخصه که تلاش برای نامهنگاری به زبان انگلیسی، چقدر مشکلات عجیب و غریب ایجاد کرده!
Author
بله، واقعا خیال خام است که زبان رایج کشوری به این راحتی عوض شود. ولی خوب انتظار نامعقولی نیست که حرفه ای های یک صنعت به یک زبان بین المللی مسلط باشند
متاسفانه الان مصوبه دادن که به کودکان دوره ابتدایی زبان های بیگانه آموزش ندن توی مدارس! البته عربی رو زبان بیگانه حساب نکردن و مشخصا منظورشون انگلیسی بوده!
بجای پیشرفت بسوی پسرفت میریم!
Author
امیدوارم این مصوبه هر چه زودتر لغو بشه
لغو بشه که بهتره ، اما اگر هم نشه توی نظام آموزشی داغون کشور ما هیچ فرقی نداره ، اکثرا 7 سال از راهنمایی تا پیش دانشگاهی زبان میخونن، در دانشگاه هم باز کلی زبان عمومی و تخصصی و… پاس میکنن اما هنوز هم چهار کلمه نمیتونن یک جمله انگلیسی رو صحیح بیان کنن ، تمامی کسانی که زبانشون خوبه بدون استثناء ، در محیط خارج از مدرسه و بیشتر به خاطر تلاش های فردی زبان یاد گرفتن ، وضعیت آموزشگاه های زبان هم اکثرا تعریفی نداره و بیشتر به فکر پول هستن
سلام ،بابت مطلب مفیدی که نوشته اید سپاسگزارم. این مشکلی است که منم هم در 33 سالگی با آن درگیرم. نزدیک 4 سال در 18 تا 23 سالگی کلاس زبان رفتم اما هیچ نتیجه ای حاصل نشد. الان دانش زبان انگلیسی متوسطی دارم. اما قصد دارم امسال این دانش را به بالاترین حد ممکن ارتقا دهم.چون بدون دانستن انگلیسی در تمامی زمینه ها ی تکنولوژی تقریبا بیسواد هستم.در صورتی که با تسط به انگلیسی نیازی به حفظ کردن وجود نخواهد داشت و با علم کامل یک نرم افزار را میشه یاد گرفت.
Author
بله واقعا به جای اون همه دروس بی کاربردی که داشتیم مثل ریاضیات مهندسی و مدارهای الکتریکی (برای رشته نرم افزار) بهتر بود انرژی مان را صرف زبان می کردیم
ای کاش یک سری دروس هم کلا به زبان انگلیسی برگذار میشد خصوصا دروسی مثل دیتابیس، برنامه نویسی ، البته حالا حالاها فکر نکنم شدنی باشه ، اون دروس مزخرف و بیکاربرد مدار و معماری هم تو دانشگاه عجیب من رو عقب انداختن ، آخر سر هم زهر خودشونو ریختن و یک ترم عقبم انداختن ، از بس ازشوم متنفر بودم کمترین وقت مطالعه رو واسشون میزاشتم و بار دوم پاس میکردم 🙂
Author
البته ما در زمان دانشگاه یک سری دروس اصلی مثل دیتابیس و نظریه زبان ها را از روی کتاب های انگلیسی می خوانیدم. خوب بود اما کافی نبود
عرض سلام ، ادب و احترام
واقعا آموزنده و عالی بود . ای کاش زودتر شروع به یادگیری کرده بودم ولی خوب چاره ای نیست .
جناب محبی شما چه روشی را برای فراگیری زبان پیشنهاد می کنید و چگونه دایره لغات و اصطلاحات خودمان را افزایش دهیم ؟
نزدیک به 3 سال است تقریبا روزانه 1 ساعت درگیر یادگیری زبان هستم و مابقی روز هم که درگیر برنامه نویسی هستم چون به زبان انگلیسی سرچ می زنم باز هم با لغات جدید آشنا می شوم ! نمی دانم آشنا شدن با این لغات جدید حداقل برای من تا کی ادامه خواهد داشت !
سپاس از شما
Author
سلام. به نظر من بهترین روش پیدا کردن یک کلاس خوب و تعدادی هم آموز پایه است. و البته تلاش و پیوستگی بعد از اون، اگه به اندازه کافی وقت دارید. در غیر این صورت مجبور هستید غیر حضوری یاد بگیرید. منابع آموزشی غیر حضوری زیاد هستند. از جمله پادکست ها و رادیوهای انگلیسی زبان.
موفق باشید