تعطیلات نوروز و دوری چند روزه از فناوری، برنامهنویسی، نرمافزار و اینترنت باعث شد باز هم به یکی از موضوعات قدیمی ذهنم فکر کنم. این که فناوری به طور کلی چه تاثیر مثبتی روی زندگی ما میگذارند. آیا استفاده روز افزون از تلویزیون، وسایل مخابراتی، موبایل، اساماس، بانکداری اینترنتی، اتوموبیلهای پیشرفته، چراغ قرمزهای هوشمند، نرمافزارهای مختلفی که به طور غیر مستقیم روی زندگی همه تاثیر گذارند، لوازم آشپزخانه مدرن، دوربینهای دیجیتال جدید، مترو، آسانسور و هزاران چیز دیگر توانستهاند اصل زندگی ما را بهبود بخشند؟
آیا از زمان ورود رادیو، گرامافون، آپارات، قطار و سایر مظاهر فناوری از اواخر قاجار به این سمت کمی از خرافه پرستی، راحت طلبی و ساده انگاری ما ایرانیها کم شده است؟ آیا فوج عظیم اساماس بازی و ایمیل بازی توانسته است مردم را واقعاً به هم نزدیکتر کند؟ آیا وجود این همه لوازم و ابزار تکنولوژیک باعث شده که زندگی کردمان راحتتر شود؟ یا این که باعث شده در کنار هر تلویزیون، ویدئو، تلفن، موبایل یا حتی یخچال فریزری یک نفر راهنمای اپراتوری بایستد تا بزرگترها یا افراد معمولیتر بتوانند از استفاده کنند؟ آیا پیشرفتی در عدالت اجتماعی یا نوع دوستی داشتهایم؟ آیا…